در مسیر یادگیری مهارتهای رهبری در حال بررسی روشهای یادگیری هستیم و در بخش قبل درباره یکی از ایده هایی که مسیر یادگیری را توصیف میکنید گفتگو کردیم
بر اساس این سه مرحله برای آموختن یک مهارت یا رفتار جدید ابتدا باید دانش ها و یا آگاهی درباره موضوع ایجاد شود. شاید بتوان گفت این بخشی از یادگیری است که میتواند از طریق آموزش و یا درس خواندن که با عناوین Training , Educationبه آنها اشاره میشود حاصل شود.
بخش دوم یا تغییر نگرش یا رویکرد ذهنی نسبت به یک موضوع است. این تغییر و یا ایجاد چارچوب ذهنی از چه راهی ایجاد میشود؟ برخی معتقدند این تغییر از راه تمرین عملی مفهوم و استمرار در تمرین شکل میگیرد. استمرار در بخش دوم میتواند منجر به ایجاد رفتار پیش فرض یا اصطلاحا عادت شود.
یکی دیگر از مسیرهای منجر به یادگیری مفهوم تمرین سنجیده یا Deliberate Practice است. دانشمندان زیادی از جمله مالکوم گلدول درباره این مسیر منجر به مهارت اموزی بررسی های طولانی کرده اند. نتایج این بررسیها نشان میدهد که برای یادگیری هر مهارتی به مدت زمان مشخصی از تمرین نیاز هست. این تمرین آگاهانه و یا توجه فرآیندی ست که به قانون 10 هزار ساعت معروف شده است و بر اساس آن برای ایجاد مهارت در هر کاری( چه بازی شطرنج و چه نواختن ویولن و …) نیاز است فرد حداقل 10 هزار ساعت تمرین آگاهانه داشته باشد. این نوع تمرین یعنی فرد مهارت جو رفتار یا مهارت مورد نظر را تمرین میکند. سرعت تمرین را به حدی کاهش میدهد که اشتباهات بروز کرده در مسیر اقدام و اجرا را تشخیص میدهد و در سری بعدی اجرا، میتواند این اشتباهات را رفع کند و مجددا این فرآیند را بارها و بارها تکرار میکند. گلدول در کتاب راز بزرگی به مفهوم مایلین اشاره میکند. عایق رشته های عصبی مغز. ایجاد این عایق و صخیم تر شدن آن از طریق تمرین سنجیده، همان چیزی است که در بلند مدت مهارت ایجاد میکند. یعنی پیش فرض ذهنی افراد بصورت عادت به آن رفتار تغییر میکند.
بنظر میرسد در مسیر یادگیری مهارتهای رهبری تا کنون دو گام ضروری را شناسایی کرده ایم. گام اول ایجاد آگاهی نسبت به مفاهیم و دانش ها و گام دیگر تمرین عملیاتی و سنجیده مفاهیم آموخته شده. سوال اینجاست که آیا در اجرای این گامها اولویتی وجود دارد؟
در مقاله بعدی تلاش میکنیم با تیوری دیگری از یادگیری به این سوال پاسخ دهیم.