در مقاله قبل تلاش کردیم تا تعریفی مختصر از خود آگاهی و اهمیت آن برای رهبران سازمانی نشان دهیم. اما چرا خودآگاهی تا این اندازه مهم است
چرا خودآگاهی در رهبران سازمانی مهم است؟
مطالعات گروه هی در موسسه Korn Ferry نشان میدهد که بین خود آگاهی رهبران و میزان درآمد سازمانها رابطه مستقیم و قوی وجود دارد. همین بررسی نشان میدهد در سازمانهایی با درآمد بالاتر حتی سطح خودآگاهی پرسنل نیز بالاتر است. از سوی دیگر بررسیهای طولانی منتشر شده در مجله HBR نشان میدهد که رهبرانی که خودآگاهی بالاتری دارند سطح اعتماد به نفس واقعی( غیر کاذب) بیشتری دارند. ارتباطات بیشتر و با کیفیت تری برقرار میکنند. تصمیمات روشن و شفاف میگیرند و سطح رضایت نیروی انسانی اطراف آنها بالاتر است. در این موارد نرخ ترک کار و هزینه های ناشی از آن نیز به شدت کاهش میابد. در برابر همین تحقیق نشان میدهد که رهبران سازمانی با خود اگاهی پایین تر سطح بالاتری از استرس و تنش ایجاد کرده و تحمل میکنند. در تصمیم گیریها شفافیت و پایداری کمتری دارند. و همدلی و همراهی کمتری با نیروی انسانی اطراف خود بروز میدهند. تحقیق دیگری نشان میدهد احتمال ارتقا شغلی در رهبرانی با خودآگاهی بالاتر بیشتر است. اما آیا بالارفتن در سطوح سازمان باعث افزایش خود آگاهی رهبران میشود؟
هرم سازمان و خودآگاهی
بررسیها نشان میدهد میان تجربه بیشتر و قدرت بالاتر و خودآگاهی رابطه ای معکوس وجود دارد. تجربه بیشتر در یک شغل یا یک سمت منجر به خودآگاهی بیشتر نمیشود. بلکه تجربه معمولا منجر به اعتماد به نفس کاذب شده و باعث میشود افراد اثر رفتار خود بر دیگران و بر سسیتم ها را درست تخمین نزنند. همچنین قدرت بالاتر هم منجر به کاهش خود آگاهی میشود.
بررسیهای پروفسور جیمز اتولس نشان میدهد افراد با قدرت بالاتر بازخوردهای کمتری میگیرند و کمتر افرادی در اطرافشان هستند که صادقانه به آنها بازخورد بدهند از طرف دیگه حس قدرت بالاتر حس برتری در ویژگیها نسبت به دیگران را تشدید کرده و خودآگاهی را به سمت خود شیفتگی سوق میدهد.
در مقاله بعد درباره آفت خود شیفتگی در رهبران سازمانی صحبت میکنیم. و تلاش میکنیم راهکارهای مقابله با آنرا بیابیم.