در مقالات پیشین این مجموعه درباره موضوع انعطاف پذیری و راهکارهای بهبود این ویژگی مطالبی نگاشته شد. در این مقاله بعنوان بخش پایانی سه مدل رفتار دیگر را که منجر به توسعه این شایستگی میشود بررسی میکنیم.
1- احساسات خود را بیان کنید.
یکی از بهترین شیوه هایی که میتواند حس منفی ناشی از رخدادهای دردناک را بهبود بدهد، بازگو کردن احساسات با دیگران است. تمرینهایی که افراد برای به خاطر آوردن رخدادهای دشوار زندگی و توجه به احساسشان در آن شرایط انجام میدهند میتواند در بلندمدت منجر به بهبود انعطاف پذیری فرد شود. بعنوان تمرین میتوان به مدت چند روز یکی از رخدادهای دشوار زندگی را یادداشت کرد و هر بار تلاش کرد تا تمامی احساسات مربوط به آن واقعه را بازسازی کرد. ممکن است بلافاصله پس از این تمرین افراد غمگین و یا بدحال شوند اما بعد از گذشت مدت کوتاهی احساس بهتری را تجربه خواهند کرد.
2- با دیگران ارتباط بگیرید.
انسان یک موجود اجتماعی ست و یکی از بهترین روشهای تلطیف احساسات نامطلوب ارتباط گرفتن با دیگران است. بررسیها نشان میدهد که تنهایی و دوری از دیگران به اندازه سیگار کشیدن برای سلامتی انسان مضر است. همچنین ارتباط اجتماعی در کاهش سطح هورمون کورتیزول در خون و افزایش سطح هورمون اکسی توسین موثر است. حتی ارتباط گرفتن با سایر موجودات زنده مانند نگهداری از حیوانات و یا گل و گیاه نیز میتواند در این مورد موثر باشد.
3- در زمان حال زندگی کنید.
طبیعتا انسانها در طول شبانه روز درگیر تفکر و برنامه ریزی برای آینده میشوند و گاهی نیز ممکن است خاطرات گذشته را مرور کنند. اما تمرکز بر زمان حال از ویژگیهایی ست که میتواند توان مغز برای مقابله با رویدادهای مختلف را توسعه دهد. بررسیها نشان میدهد که فعالیتهایی مانند مدیتیشن یا مراقبه آگاهانه میتواند توان ذهنی انسان را توسعه دهد و افرادی که بصورت مستمر این تمرین را انجام میدهند بخشی فعال در مغز خود دارند که در سایر افراد فعال نیست.
حتی 10 روز اقدام مستمر برای انجام تمرکز و مدیتیشن میتواند منجر به تغییر در ساختار مغزی افراد شود.