بتازگی گزارشی در مورد کیفیت کار و رفاه و اشتیاق شغلی در اتحادیه اروپا مطالعه میکردم. واژه جالبی توجه مرا جلب کرد. “شغلی برای همه عمر” این اصطلاح یعنی فرد تمایل دارد تا پایان عمر کاری خود در شغل فعلی اش بماند. به نظر دور از دسترس میاید!
بررسی انجام شده در تعدادی از کشورهای اروپایی( انگلستان، لهستان، هلند، آلمان، ایتالیا، فرانسه، اسپانیا و …) نشان میداد متوسط تمایل افراد به حضور در شغلشان تا پایان عمر حدود 25 درصد است. یعنی یک نفر از هر 4 شاغل در این کشورها شرایط شغلی را تجربه میکند که تمایل دارد تا پایان عمر در آن شغل بماند. طبیعتا این آمار برای کارمندان با سنین مختلف و در کشورهای مورد بررسی تفاوت دارد اما این اختلاف چندان بزرگ نیست.
به نظرتان چه مجموعه ای از شرایط کاری باید ایجاد شود که چنین تمایلی در افراد بوجود آید؟ در این شرایط فرد نه تنها در شرایط حال از مجموعه مشخصات شغلش( درآمد، فرصت های رشد و پیشرفت، آموزش، تقدیر و دیده شدن در کار، اثربخشی مستمر، مشارکت در اهداف سازمان و اجتماع، جایگاه اجتماعی و …) راضیست بلکه تمامی این پارامترها را در آینده نیز در دسترس میبیند. به جز وضعیت اقتصادی و ثبات قانونی یک کشور و پارامترهای فرهنگی جامعه، یک سازمان و مشخصا مدیران افراد باید چه ویژگیهایی داشته باشند تا کارمند بتواند به این درجه از اعتماد و احساس امینت شغلی دست یابد؟ این شرایط یک برد دو طرفه است. سازمان میتواند به وفاداری و همراهی و اشتیاق شغلی مستمر نیروی انسانی خود دلگرم باشد و افراد بدون دغدغه و نگرانی تمام پتانسیل های خود را بروز دهند.
شاید نتیجه گیری این گزارش بهتر از هر چیز این پدیده را توجیه کند:در دنیایی که محیط کسب و کار و همه فاکتورهای تشکیل دهنده آن( دانش، تکنولوژی، محیط و رقبا) در حال تغییر مستمر و سریع هستند. یک نکته همچنان بدون تغییر میماند: اهمیت افراد شما