برنامه سازمان شما برای یک نیروی تازه کار چیست؟
احتمالا شما هم بارها با این تجربه روبرو شده اید. اتومبیل آموزش رانندگی در حال حرکتی کند و ارام در یک معبر شهری است. برخی ماشین های پشت سر با سعه صدر و آرامش صبوری میکنند تا کارآموز رانندگی از چهارراههی رد شود یا در گوشه ای پارک کند. برخی رانندگان دیگر در برابر کندی و بی تجربگی راننده جوان کم صبر و بی طاقت میشوند، بوق میزنند تلاش میکنند از این طرف و آن طرف ماشین عبور کنند. و موقع رد شدن از کنار ماشین با نگاهی سنگین و تند، سرنشینان را شماتت میکنند. گویا خودشان از این شرایط عبور نکرده اند. انگار خودشان از بدو تولد راننده بدنیا آمده اند و هرگز بی تجربگی و کندی ابتدای مسیر یادگیری را بیاد ندارند.
در مسیر توسعه فردی آدمها و ورود به مشاغل جدید هم دقیقا شرایط مشابهی پیش میاید. این کاملا طبیعی ست که یک کارآموز جوان یا نیروی تازه کار سازمان نتواند با سرعت و مهارت نیروهای با سابقه تر ارتباط برقرار کند و وظایفش را تکمیل کند. در این مواقع درک و صبوری همکاران و پشتیبانی و حمایت مدیران مستقیم افراد بسیار تعیین کننده است و میتواند دیدگاه افراد درباره یادگیری و شروع از صفر را بسازد.
در بسیاری از برنامه های بهبود انگیزه نیروی کار تاکید میشود که برای همه افراد جدیدالورود سازمان یک برنامه ورود به کار 3 ماهه تدوین شود که در طی آن فردی بصورت مشخص مسیولیت حمایت و همراهی نیروی جدید را بعهده بگیرد. برخی تحقیقات نشان میدهد که اگر فرآیند ورود افراد به سازمان بخوبی مدیریت شود احتمال مشتاق و متعهد شدن نیروی کار جدید بسیار افزایش میابد.
ضرب المثلی هست که میگوید” مهم نیست از کجا شروع میکنید مهم این است که به کجا میرسید.” در فرآیند شروع به کار آدمها در سازمان این گفته قابل قبول نیست و بسیار مهم است که فرد در زمان ورود به سازمان با چه شیوه و رویه هایی فعالیتش را آغاز میکند. چطور وارد میشود چگونه یاد میگیرد و چگونه با فرهنگ سازمانی همراه میشود.